اکبر کیانی؛ فرضعلی سالاری سردری
دوره 1، شماره 1 ، آذر 1399، ، صفحه 32-48
چکیده
امروزه با توجّه به رشد جمعیّت و توسعهی فیزیکی- کالبدی شهرها، ساختار و فرم فضایی توسعهی شهری از اهمیّت فراوانی برخوردار است و شهر فشرده، الگوی مدیریت و توسعهی شهری شهرهای فردا و رشد هوشمند میباشد. یکی از عوامل پایداری شهرها، ارتباط بین شکل و فرم فیزیکی شهر (ساختار فضایی- کالبدی) می باشد. این مقاله به بررسی وضعیّت و شاخصهای ...
بیشتر
امروزه با توجّه به رشد جمعیّت و توسعهی فیزیکی- کالبدی شهرها، ساختار و فرم فضایی توسعهی شهری از اهمیّت فراوانی برخوردار است و شهر فشرده، الگوی مدیریت و توسعهی شهری شهرهای فردا و رشد هوشمند میباشد. یکی از عوامل پایداری شهرها، ارتباط بین شکل و فرم فیزیکی شهر (ساختار فضایی- کالبدی) می باشد. این مقاله به بررسی وضعیّت و شاخصهای عمده در فرم شهر پایدار و عوامل موثّر و متاثّر آن میپردازد و محاسن و معایب فرم پراکنده شهر لامرد (ساختار، فرم و توسعه فضایی شهر) مورد بررسی قرار خواهد داد. روش تحقیق توصیفی- تحلیلی و تطبیقی بوده و روش گردآوری دادهها به صورت کتابخانهای میباشد و جمعآوری اطّلاعات شاخصهای پراکندهرویی از طریق اطّلاعات شناختی - عملکردی و مطالعه طرح جامع و تفصیلی شهر استخراج شده است. برای نیل به اهداف تحقیق، با بررسی مطالعات گذشته و با بهرهگیری از پارامترهای لازم و تأثیرگذار با تحلیل تراکم شهری شهر لامرد و چگونگی و علل توسعه شهری پراکنده و گسترده شهر را تبیین نمایم. در پایان به ارزیابی عینی و کیفی، تحلیل و مقایسهی نظریههای مرتبط با فرمهای پایدار شهری و تفاوتها و اشتراکهای آنها و در نهایت جنبههای عملکردی و نتایج و پیامدهای عملی و واقعی نظریهها با وضعیت شهر میپردازد و در انتها راهکارهایی ارائه خواهد گردید. بر اساس بررسیها و تحلیلهای صورت گرفته در سال های 1345-85، مساحت شهر لامرد، حدود 6 برابر و جمعیّت آن 5 برابر افزایش یافته است. طی این سال ها، تراکم ناخالص جمعیتی شهر، از 3/131 نفر به 1/30 نفر در هکتار کاهش یافته است. عدم کاهش شدید تراکم ناخالص جمعیّتی در سالهای متفاوت، بیانگر گستردگی بیش از حد شهر و خالی ماندن فضاهای زیاد و غیرفعّال سطوح شهری در محدودهی شهر لامرد و در نهایت توسعه افقی و گسترده –پراکنده محلات شهر لامرد میباشد که این امر باعث ناپایداری شهری در توزیع بهینه خدمات و دسترسی به امکانات برای ساکنان شهر و افزایش هزینههای زیرساختی و اتلاف انرژی شده است. تراکم خالص مسکونی در سال85 برابر با 85/85 نفر در هکتار و در سال 95 برابر با 73 نفر در هکتار و تراکم جمعیتی برابر با 29 نفر در هکتار میباشد.
